Ama bütün bunlar yeterli değildi. Hayatın anlamı olmadığını düpedüz anlamış olsam, bunun benim kaderim olduğunu bilebilirdim. Fakat bununla da rahatlayamıyordum. Çıkışı olmayan bir ormanda yaşayan bir insan gibi olsaydım, yaşayabilirdim. Ana ben ormanda yolunu kaybetmiş ve kaybolduğu için de telaşa düşmüş ve yeniden doğru yolu bulmak için elinden gelen bütün gayreti sarfeden biri gibiydim. Bu durumdaki bir insan, attığı her adımın kendini karışıklığın daha da içine götürdüğünü bilmektedir. Ama yine de çabalarını sürdürmeyi kesmemektedir.
Sayfa 30 - Kaknüs YayınlarıKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.