Dünyada en
güvendiğim mahluktan ayrıldıktan ve onun, iki insanın ancak muayyen
bir hadde kadar birbirine yaklaşabileceklerine dair söylediklerini
dinledikten sonra, ölüme bile beraber giden bu insanların hayattan
ayrıldıkları yere gelmek suretiyle ona bir nevi cevap mı vermiş
oluyordum? Yoksa sadece kendimi inandırmak, dünyada yarı yolda
kalmayan sevgiler de bulunabileceğini hatırlamak mı istemiştim? Bil-
miyorum. Hatta bunları o zaman düşünüp düşünmediğimi de iyice
tayin edemiyorum. Fakat bulunduğum yer, birdenbire ayaklarımın
altını yakmaya başlamıştı!