Marksizm bu tahlili yapar ve şöyle der: Eğer bir savaşın
"özü", örneğin yabancı zulmüne son vermekse (ki özellikle
1789-1871 Avrupa'sının tipik özelliğiydi) o zaman, ezilen
devlet ya da ulus açısından böyle bir savaş ilericidir. Buna
karşılık, eger bir savaşın "özü" sömürgelerin yeniden bölü-
şülmesi, yağmanın paylaşılması, yabancı toprakların yağmalanmasıysa (1914-1916 savaşı böyledir), o zaman ata topraklannın savunulmasına ilişkin bütün sözler, "halkın aldatılmasından başka bir şey değildir".