Gönderi

“Dünyanın hali bu, ne yapalım,” diyebilseydim, ıstırabım azalırdı belki. Diyemedim. Kaçtım, küstüm, kendime bir sığınak yaptım, kendimi gömdüm, ama gene mutsuzum. Görüyorum çünkü. Görüyor ve hissediyorum. Gözümü yummakla bile kapanmıyor gözlerim. “Bireysel kaçış! Bireysel kaçış! “ diye ardımdan yuh çeken eski moda solcu kalabalıktan çok daha mutsuzum. Bir anarşist gibi hissediyor, bir aristokrat gibi acı çekiyor, bir küçükburjuva gibi kaçıyorum.
Sayfa 53 - Metis Yayınları -2.BasımKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.