“Görünen hayatların pek çoğunun bir başkası tarafından görülmeyecek kadar kalın bir astarı vardır. İnsanlar balçıklarını tıpkı bir zırh gibi kullanıyorlardı. Bir zırh gibi kullanıyorlar başkalarından sakladıkları ne varsa o zırhın içine doluşturuyorlardı. O zırh tıka basa dolunca bir genişliğe ihtiyaç duyuyor ellerini çoğunlukla bu vakitte açıyorlar gökyüzüne. Herkes içinde bir başka dünya, başka bir arzu, başka bir kişi taşıdığı için, hayat; gerçek yüzü özenle saklanmış zekice bir oyuna dönüşüyordu.”
Sayfa 95Kitabı okudu
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.