Umut, cehennemden gelme bir tohumdu ve acıyla
keder kardeşti yüreğimde. Ben umudu ekmeye korkuyordum; ama o arsızca köklerini salarak tohumlarını saçıyordu.
Sayfa 229 - POSTİGA YAYINLARIKitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.