Kitabın son bölümü olan üçüncü kısımdaki Komik-i Şehir öyküsü benim için en vurucu hikayeydi-belki de hayatımda okuduğum en vurucu öykülerden-. Büyük ihtimalle Osmanlı son dönemleri ile Cumhuriyet kuruluş dönemleri arasında geçen bir kız kaçırma öyküsü. Anadolu'nun ücra bir kazasında kurulan tiyatro kumpanyasindaki güzeller güzeli Victor'un kaçırılış ve aşığı Rahmi'yi de beraberinde sürükleyen bir mahvoluş hikayesi. Hikayenin dönüm noktasının ise Namık Kemal'in 'Zavallı Çocuk' piyesinde gerçekleşmesi ise Sabahattin Ali'nin kıvrak zekasından kıvılcımlanan ayrı bir nüans.