Kavun
@katmandukavunu
Bir kitabı okurken geçen iki saatin ömrümün birçok senelerinden daha dolu, daha ehemmiyetli olduğunu fark edince, insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür yeis içinde kalırdım.
3 Mayıs
111 okur puanı
Ekim 2016 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Kavun tekrar paylaştı.
"İnsanlar halihazırda megafaunadan mikrobiyataya kadar her şeyi geçmişe oranla yüz kat hızlı yok ediyor. Bunun nedeninin kapitalizm olduğunu ve modern tarihin 1400'lerden beri 'Kapitalosen' olarak adlandırılabilecek dönemde geliştiğini savunuyoruz. Bu tabiri kullanmak, kapitalizmi ciddiye almak, onu yalnızca bir ekonomik sistem olarak değil insanlarla doğanın geri kalanı arasındaki ilişkileri düzenlemenin bir yolu olarak da görmek demektir."
Kavun tekrar paylaştı.
Sahiden, insan haysiyeti neden hep çok çalışmakla ilişkilendiriliyor? Çalışmayı yalnızca iş angaryasını yüklenmekle ilgili olmaktan çıkarıp daha iyi bir dünya için çaba sarf etmemize imkân tanınmasını talep edecek bir alan yaratamaz mıyız?
Sayfa 51Kitabı okudu
288 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
7 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Modern hane halk hegemonyası, sirf egitim kitapçıklaryla degil zorlama yoluyla da yaratıldı. Ucuz alismadaki gibi, ucuz bakim stratejisinin islemesi için belirli niteliklerdeki insan zümrelerinin terbiye edilmesi gerekliydi. Kadilarin bedenini uysal üreme makinelerine dönüştürmek zorlama korku ve toplumsal denetim gerektirdi. Bu denetimi sağlayan kurumlar arasında hapishane, okul, hastane, tımarhane yer alıyordu; cinsellik be cinsiyetse hem kamusal hem de özel alanda şiddet kullanılarak ve utandırma yoluyla idare ediliyordu. Sapkın kadınlar, doğadaki yerlerini hükme bağlayan düzenin üstünde, doğaüstü yaratıklar olmakla suçlandı. Cadılara yeni düzene karşı koyanlara, burjuvazinin dışında kalıp kılavuzların içerdiği talimatları okuyamayan ve direnişe kalkışabilecek kadınlara pedagoji adıyla tüyler ürperten umuma açık işkenceler uygulandı. Silvia Federici’nin kaydettiği üzere Michel Foucalt’nun ilgi duyduğu şiddet biçimleri bireysel bedenlerin çalışmak, yeniden üretmek ve belli davranışlarda bulunmak için terbiye edilmesi tarihsel sahnede ancak erken kapitalizmin stratejik gereksinimlerinin bir parçası olarak boy gösterir.
Kadınlarda yüceltilen erdemler, yumuşak başlılık ve sessizlikti. Aristoteles, Politika adlı yapıtında, Sokrates'in söylediğinin aksine, kadın ile erkeğin karakterinin aynı olmadığını, erkeğin cesaretinin onun hükmetmesine kadininkinin ise boyun eğmesinde yansıdığını öne sürer. "Sessizlik, kadının izzetidir, ama aynı şey erkek için geçerli değildir," der Aristoteles. Politika'da Aristoteles, erkeklerin, kadınların, kölelerin ve çocukların muhakeme yetilerini değerlendirir: Yalnızca erkekler eksiksiz bir muhakeme yetisine sahiptirler; köleler statüleri yüzünden böyle bir yetiden tümüyle yoksundurlar, çocuklar mükemmel olmayan (ancak erkek çocuğun durumunda mükemmelleşebilir olan) bir muhakemeye sahipken, kadınlar duygusallıkları ve mükemmel olmayışları nedeniyle eksik ve istikrarsız bir muhakeme yetisine (consilium invalidum et instabile) sahiptirler. 14 Aristoteles'in geliştirdiği bu fikirler, Hıristiyan teolojisinin kadına ilişkin dogmatik anlayışının tartışılmaz temeli olmuş ve Batı düşüncesin de etkileri bugün bile izlenebilecek biçimde yer etmiştir.
Klasik dönem Atina toplumunda kadınlar (özgür vatandaş olanlar) ile erkekler ayrı yaşamlar sürerler, erkekler agora ve jim- nasyum gibi kamusal mekânlarda kendi aralarında beraber olurken, "saygın" kadınlar evden çok az çıkarlardı." Özgür kadınların kendilerini ev içindeki uğraşlarla sınırlamaları, çocukları ve köleleni yönetmeleri, evde yapılan dokumacılık ve benzeri işleri denetlemeleri beklenirdi. Ve bu kadınlar sitenin özgür vatandaşı sayıldıkları halde, siyasal haklara sahip değildiler. O çok yüceltilen klasik dönem Atina demokrasisi, köleci bir toplum olmanın dışında aynca kadınsız bir "demokrasi"ydi!
Antropologlar günümüz toplumlarında tıpkı şaban kullanılmayan bahcecilik ile kadınlarin önemli rolü ve bunun sonucu olarak yüksek statüsü arasında sıkı bir bağ bulunmasi gibi saban tarımı ile babasoyluluk ve ataerkil arazi mülkiyeti arasında çok önemli bir ilinti olduğunu ortaya koymuşlardır.