Hüzünlü başladı, daha da hüzünlü bitti... 7 yaşında bir çocuğun hikayesini anlatıyor kitap. Bu çocuk; anne babası tarafından dedesine bırakılıp, terkedilen; bir nevi hem öksüz hem yetim bir çocuk. Ninesi bile öz ninesi değil. Teyzesi ise koca dayağı ile bastırılan kendine hayrı olmayan bir zavallı. Yani tek dayanağı ihtiyar ve herkesce hor görülen, damadı tarafından itilip kakılan bir ihtiyar. Küçücük, sadece 3 hanelik bir bölgede hayalleriyle yaşayan, dürbünü ve çantası ile konuşan bu ufaklığın en büyük hayali; balık adama dönüşüp beyaz gemiye gitmek. Düşünün bu kadarı bile hüzünlü iken bu hikayenin devamı ve sonu insanı daha da kederlendiriyor. Aytmatov'un şimdiye kadar okuduğum bütün hikayeleri hep imkansızlık ve zavallılık içeriyor. Kalemi sürekli okuyacak kadar müptelası değilim ama arada okuyorum. Yani bile isteye üzülmek istediğim zamanlarda. Kolay okunan ve efsanelerle süslenmiş ve bol üzüntü içeren bir kitap arıyorsanız, tavsiyemdir efendim, okuyunuz.

Beyaz GemiCengiz Aytmatov · Ötüken Neşriyat · 201871,1bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ülkü Acar Ciner