Türk Edebiyatı serisinden okuduğum 2. kitap oldu. Günümüz Türkçesiyle yazıldığından gayet anlaşılır ancak eski Türkçeyle okuyabiliyor olmak isterdim. Önsözde yazılanları anlamak bu sebepten biraz zor oldu.
İntibah ‘uyanış’ anlamına geliyor ve burda da Ali Bey’in gel gitleri sonucunda uyanışı anlatılıyor. Temizliği, saflığı gerçek aşkı temsil eden Dilaşup ve kötülüğü, düşmanlığı, ahlaksızlığı temsil eden Mahpeyker arasında Ali beyin yaşadıkları o dönemin genel durumu da göz önünde bulundurularak anlatılmış. Başlarda çok güzel tasvirler var özellikle Çamlıca’yla ilgili. İstanbul’a bir kez daha hayran oluyor insan.
Son söz olarak da ‘Malumdur son pişmanlık fayda vermez.’