Milâttan sonra VI. Yüzyılın ortalarında Arabistan'da putlara artık
eskisi gibi rağbet eden kalmamıştı. Araplar taştan ağaçtan yapılmış tanrıların dünyayı ve kâinatı idare edemiyecekleri inancına artık yarabilmişlerdi.
Her ne kadar başları darda kalınca gene onlara müracaat
ediyor, kurbanlar kesip kanlarını bu putların üstlerine sürüyorlar idiyselerde, amaçları gerçekleşmeyince onlara küfretmekten de geri kalmıyorlardı .
Hattâ Beni Hanif e'nin uzun yıllar boyunca taptığı putu bir kıtlık
sırasında yemiş olması, Araplar'ın tanrılarına bağlılıklarının ne derece gevşediğini göstermeğe yarayacak bir örnek teşkil etmektedir.