Gönderi

308 syf.
7/10 puan verdi
·
4 günde okudu
Ruh Adam, bizi Atsız’la tanıştırdı. Yazar kıymet verdi, kitaplığıma kadar buyurdu, hoş da buldu bulmasına da peki hoş gelebildi mi, sefalar getirebildi mi? Yazarın okurunu epey bir tahrik ettiği gerçek; bu kitap bir çok yerinden tutulabilir. Kitaba dair öncelikli olarak çarpan iki şey var; bunlardan ilki aslında absürt şekilde hiç bilmediğimiz
Ruh Adam
Ruh AdamHüseyin Nihal Atsız · Ötüken Neşriyat · 201927,2bin okunma
·
5 görüntüleme
RA okurunun profil resmi
Elinize sağlık. Bana göre tarafsız olmuş, yani iyisiyle, kötüsüyle. Ancak incelemeyi paragraflara ayırsaydınız, daha anlaşılır olurdu diye düşünüyorum. Kitabı okumadığım için içerik değerlendirmeleri hakkında bir şey söyleyemem ancak genel değerlendirmelerde dikkatimi çeken birkaç şey oldu; arapçılıktan kasıt ne, bunun sınırları belli yeni bir tanım mı yoksa genel anlamda İslam dinini mi kastediyorsunuz? Karşıt fikir üretme eksikliği bana göre önemli bir konu ve bir eserin niteliğini etkiler. Buna "Bir İdam Mahkumunun Son Günü" incelememde ben de değinmiştim. "Bozkurtların Ölümü"nde kadınlarla ilgili bir kısım benim de fazlasıyla ilgimi çekmişti, mahkeme kuruluyordu, davalı bir Türk erkeği ve şahit de bir Çinli kadın idi, kadının yalan konuştuğunu gören Türk erkeği mahkemede kadının ağzını burnunu kırıyordu ve buna bir müdahale söz konusu olmuyordu. Yine aynı eserde anlaşılmaz birçok davranış görmüştüm, adam ölürken bile et yeme derdinde olması, işte bilimle uğraşmayı önemsiz gören diyaloglar, yine hayatın amacı üzerine tuhaf düşünceler gibi, tabii ki tek bir eserle bir yazar hakkında genel çıkarımlarda bulunmak zor ancak burada da sanki benzer şeyler sezdim. #46342618
sıradan okur okurunun profil resmi
Merhaba, teşekkürler öncelikle zaman ayırıp okuduğunuz ve yorum yazdığınız için. Paragraflara ayırarak yazmıştım aslında, wordde yazıp sonra buraya kopyaladım, kaybolmuş yapıştırınca ben de dikkat etmedim, haklısınız. Arapçılık derken, İslam dininden bahsetmiyorum ama bizim kültürel olarak Arap kültürüne öykündüğümüzü düşünüyorum ve bunu Arapların yaptığı bir kültürel emperyalizm olarak göremem, onları bu yüzden suçlayamam bile, bu bizim kraldan çok kralcı olma tutumumuzdan kaynaklı. Türk kültüründen Arap kültürünü benimsemeye geçişi Osmanlı hükümdarlarının isimlerinden bile görebiliriz; Ertuğrul ile Osman ile başlayıp, Abülhamid'e doğru giden bir yolculuk bu. Diğer konuyla ilgili, Bozkurtların Ölümünü henüz okumadım ama yazdığınız kadarıyla orada da yazarın aşırılıkları olduğu belli, fazla coşkulu ve bu aslında okur için heyecanlandırıcı bir şey olabilecekken, eserin inandırıcılığını yitirmesine ve bir çocuğun hayal dünyasından geçenleri dinlemeye benziyor. Bahsettiğiniz tuhaf düşünceler eğer benzer derecede kıymet verilmiş başka fikirlerle karşılaştırılarak anlatılsaydı, diyaloglar böyle kurulsaydı bizim de gözümüze bu kadar batmazdı, ama evet sezdikleriniz doğru, benim de çıkarımlarım Ruh Adam ile ilgili olarak sizin söylediklerinize benzer şekilde.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.