Oysa ben fevkaladenin hatta harikuladenin ne olduğunu biliyordum.
Biliyordum derken, yani en azından kitaplardan okumuştum. Okumuştum ya, bu kitabi bilgilerin hayata yansıyan bir sayfası olmadıktan sonra çekiver kuyruğunu.
Düşünün yahu.
Ne ben ona bir demet çiçek almıştım ne o bana bir konser bileti.
Hayat bu muydu?
Böyle mi yaşanmalıydı?
Geçip giden tirenin son vagonuna atlayamaz mıydık?
Bu kadar âtıl, pısırık, çekingen, korkak mıydık?
Yoo!...
Ama ne yapabilirdik?
Sayfa 38 - Dergah YayınlarıKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.