Düşünme bağımsızlığımızı yitirdik. Zekâmızı kör bir ezbercilik batağına sapladık. Değer hükümlerimizi bir misyoner mantığının ağına taktık. Klasik kültürümüzü müsteşriklerin yorumuna ısmarladık. Hafıza, ancak tarihin mirasını canlı tutmak için gerekli iken, batı kültürünün deşeleriyle doldu. Üniversiteler, bağımsız düşünce ve kendi kültürümüzü araştırma ve kurma merkezleri olacağına , yabancı misafir profesörlerin sürekli konferans ve seminer müesseseleri haline geldi ve misafir yerlileşti, evin sahibi oldu.
Evin sahibi uzun bir yolculuğa çıktı. Acaba ne vakit dönecek dersiniz?
Sayfa 33Kitabı okudu
··
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.