Ahmet Ümit' in kırlangıç çığlığı kitabı, ilk defa Ahmet Ümit' in kitabını okudum, konusu sadece polisiye diye düşünmüştüm, ama öyle değilmiş, polisiye kitabı sadece katili arar, katilin açıklarını araştırır ve sonunda ya katili bulur, ya da katil onu bulup öldürür, ama bu kitapta sadece buna değinmedi, unuttuğumuz olan bildiğimiz, gördüğümüz, duyduğumuz, anladığımız ve hissettiğimiz hususları bize çok güzel bir şekilde hatırlattı, toplumun hangi aşamaya geldiğini, insanların yapmış oldukları kötülükleri gösterdi, ahlakın azaldığını, ahlaksızlığın daha da arttığını gösterdi, en başta çocuk istismarını, organ ticaretini, Türkiye deki mültecilerin ne durumda olduğunu çok güzel bir şekilde romanında bunları okuyucuya hisssettirdi, ( hissettirdi, diyorum, çünkü zamanla kelimeler unutulur, ama o kelimelerin hissettirdikleri unutulmaz) toplum neden böyle biz önceden böyle değildik, kapatalizim öyle bir yaygınlaştı ki insanlar artık kısacası paraya sarılıyor, insan hayatının önemine bakmıyor, sadece insan hayatından kaç para kazanacağına bakıyor, onu hesaplıyor, hele ki çocuk tacizcileri, halen Türkiye de güncel bir sorun olarak devam ediyor, kitapta şöyle bir sohbet havasında bir konuşma geçiyor, çocuk tacizcilerini bulmak ve onları cezalandırmak değil, neden böyle bir şey yapıyorlar, onları bu noktaya iten sebep nedir, biz bunlara bakmıyoruz, sadece çocuk tacizcilerini bulup cezalandırıyoruz, nedenini araştırsak ve bunun için önlemler alınsa bu sorunlar ortadan kalkakacak ya da azalacak,
