Aramızda uzun süren bir sessizlik. Birden dönüyor,nargilenin marpucuna bakıyor:
- Biz çok konuştuk Mustafa Bey...Sıra sizde...Siz niye bu işin altını bu kadar eşeliyorsunuz?
Cevabım hazır:
-Efendi’yi arıyorum...
Şaşkın:
-Ya!...Demek onu arıyorsunuz...Peki nasıl bulacaksınız?
İkimizin de anlamakta güçlük çekeceği,meşhur olmuş bir sözü,hafifçe fısıldıyorum:
-Aramakla bulunmaz...Ama bulanlar ancak arayanlardır.