Arkadaşlar tercih edilen yalnızlık başkadır, herkese nasip olmaz ve bunun keyfini de bilirim. Bugün biraz mutsuzum evet çünkü güzel bir doğum günü geçirmedim. Sözlü sınavım vardı. İlk sözlü sınavımdı ve o kadar küçük ve çaresiz bir halde hissettim ki hocanın karşısında kendimi, acaba doktorluk için doğru kişi miyim diye düşündüm ilk kez. Takdir edersiniz ki her daim tek tabanca ilerleyemez kimse. En azından ben bazen konuşacak bir dosta ihtiyaç duyuyorum. Bugünse hem bir dosttan, hem de şehir dışında okumam sebebiyle ailemden uzak ve mutsuzdum. Birazcık hüzünlenmeye hakkım var diye düşünüyorum yoksa yalnızlığımla, kendi tercihim olan yalnızlığımla hiçbir sorunum yok. Ben böyle iyiyim. Yanlış anlaşıldıysam düzeltmek isterim.