Prensipte, bütün bunların gerçekleşmesini sağlayabiliriz. Tek yapacağımız, Oedipus'u, Hamlet'i, Uğultulu Tepeleri, Harp ve Sulh'u, Suç ve Ceza'yı, Dönüşüm'ü ve Çanlar Kimin İçin Çalıyor'u yeniden yazmaktır. Ama bunu gerçekten istiyor muyuz?
Ne kadar istemesek de, Hamlet, Robert Jordan ve Prens Andrey'in öldüğünü -biz okurken neyi arzulasak ya da umut etsek de, her şeyin çizilen yolda ve değişmemek üzere gerçekleştiğini öğrenmenin verdiği yıkım, Kader’in elini hissettirdiği için ürpertir bizi. Ahab’ın Beyaz Balina’yı yakalayıp yakalayamayacağım bilemeyeceğimizi fark ederiz. Moby Dick’ten alınacak ders, Balina’nın nereye isterse oraya gideceğidir. Büyük tragedyalann zorlayıcı yapısı, kahramanlarının feci bir kaderin önünden kaçmak yerine -kendi elleriyle kazdıkları- uçuruma atlamalarından kaynaklanmaktadır, çünkü kendilerini neyin beklediğini bilmezler; biz onların körlemesine nereye yöneldiklerini biliriz ama onları durduramayız.
Sayfa 99Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.