Güneş hüzünlü hüzünlü yükseldi; güneşin üzerine vurduğu hiçbir şey sahip olduğu yetenekleri ve güzel duyguları kullanma becerisinden yoksun,
Kendi yararı ve mutluluğu için hiçbir şey yapmayı beceremeyen; dahası bu feci halinin farkında olan ve bu feci halin onu tüketmesi pahasına kendinden vazgeçen bu adamdan daha hüzünlü değildi.
Sayfa 116 - Can
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.