Bu şehir onunla güzel, bu şehir onsuz zindan! Ağaçlara bakıyor, o geliyor gözlerinin önüne; kuşlara bakıyor, o geliyor. Çiçeklere bakıyor, hele menekşeler! Kalbi burkuluyor en ince yerinden. Yağmur yağınca gözlerinin bulutlardan süzüldüğünü hissediyor. Bir menekşe beliriyor ufkun en bulanık noktasında; bir gün beyaz ve masum, bir gün siyah ve mahzun, bir gün yeşil ve sarı ve mavi ve kırmızı. Bir menekşe sokuluyor içine, "Merhaba" diyor boynu büküklüğüyle. Gözleri sızıyor yanaklarından.
Bu şehir onunla güzel, bu şehir onsuz zindan.
Sayfa 63Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.