··
970 görüntüleme
Üstadım Yusuf Kaplan'ın yazısının linki mevcutsa atar mısın sana zahmet.
Bi hocam Ali İmran Sûresi 8.ayetde de geçen şu duayı sürekli etmemizi,vird haline getirmemizi öğütlerdi bize:
رَبَّنَا لَا تُزِغۡ قُلُوبَنَا بَعۡدَ إِذۡ هَدَیۡتَنَا وَهَبۡ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحۡمَةًۚ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡوَهَّابُ
"Rabbimiz! Bizi hidayete erdirdikten sonra kalplerimizi eğriltme. Bize katından bir rahmet bahşet. Şüphesiz sen çok bahşedensin."
"Haddini bilmek" mevzu bu mu acaba yani okurken, izlerken, konuşurken hatta düşünürken dahi bir sınır var ve o sınırı aşmamak mı önemli olan, ilim öğrenirken bile bunu hatırda mı tutmak lazım acaba?
İncelemeniz sonrasında aklımda oluşan sorulardan birkaçı, bu sebeple inceleme düşündürdü, sağ olun, bu detaylı analiz için.
Çok teşekkür ederim efendim.
Evet hududu aşmak gayet tabii denebilir. İlim talebesi değilim fakat büyüklerimden okuduğum, hallerinden gördüğüm, ki bu daha önemlidir, şey bizzat had bilmektir. Nereden geldiğini, ne için geldiğini unutmayıp ona göre yaşamaktır ilim. Sözden çok daha önce hal. Daima hal. Hududu aşmak, farklı söz edeceğim derken yerinden olmaktır diyebilirim.
İncelemenizi okurken, hayal kırıklığına şahit oldum, diyebilirim. Yazarın felsefe içinde teolojiyi, teoloji içinde felsefeyi okura sunması, ufku açıcı olarak yorumlarım. Dücane de aynen öyle yapıyor, beyin egzersizi yaptırıyor okuruna.
Kaldı ki, kendi deyimiyle: Yola çıkmak yoldan çıkmaktır, yeni başlangıçlar yapmak yürek ister.
Bu kitabını okudum, o degindiginz kısım noktasında, sizinle aynı düşüncede değilim. Çünkü orada genel olarak öğrencilerden bir analiz istiyor. Zaten öğrencilerden bir kısmı karşı çıkıyor. Öğrencilerin o tutumunu da, küçük resme odaklanıp, büyük portreyi görmemek olarak algiladim.
Burada niyetim Dücane'yi savunmak, sizi eleştirmek değil. Konu ile ilgili fikrimi belirtmek istedim.
Detaylı bir inceleme olmuş. Emeğinize sağlık
Teşekkürler efendim.
Eğer ki o durumu "pişmanlık" olarak nitelemeseydi, "nasıl hissedemezler" diye bir tavır takınmasaydı ben o sözleri yazmazdım. Evet "surat asmak hakkınız fakat şöyle şöyle bir açıdan baksanız" dese belki iyi olurdu. Dücane bunu demiyor. Aşağılıyor desem yeridir. Bunun yanında, büyük resmi görmek uğruna ayrıntıları es mi geçelim? Hayır. Kaldı ki büyük resim o ayrıntılarla var. Yine Dücane'nin tabiriyle "ara sokaklarda".
Erhan kardeşim, 2. İncelemeni okuyorum. Şair diyor ya "Demiri bir gecenin sıcağında eriyorken gördüm"... Öyle bir eleştiri yapmışsın ki sanki dua eder gibi. İnsan ancak sevdiği ve kıymet verdiği kişiyi böyle eleştirir.
Sonra Aklıma Râsuli Ekrem'in söylediği "birbirinizi sevmedikçe iman etmiş olmazsınız" sözü geldi. Seni böyle bir iltifat altında mahcup bırakmak istemem. Çünkü Kur'an da Allah cc, Bedevîlere "İman ettik demeyin,boyun eğdik deyin diyor. Ama bu samimiyeti hissediyor insan.
Fatih üstad da çok güzel bir ayetle konuya açıklık getirmiş.
Rabbim istikametimizi İslâm üzerine sabit kılsın. Dücane beyi tanımıyorum, İnşallah o da özüne döner.
Yüreğine sağlık..
Eyvallah hocam. Allah razı olsun. Kendimce kıymet verdiğim biri evet. Zamanında ettiği sözlerin tümüyle hilafına sözler edince ister istemez üzülüyorum. Hakkımızda hayırlısı. Sıratı müstakim üzre olmak duasıyla.
Böyle lezzetli eleştirilere denk gelmeyeli çok olmuştu Erhan Hocam. Tespitleriniz çok isabetli, yazarın en eski okurlarından biri olarak, son yazılarında çok farklı bir duruşla, pek çok cihetle, kendisiyle çeliştiği mevzusunda hem fikiriz.
Emeğiniz vefa bulsun.👏
Çok teşekkür ederim Eylül hanım. Sizden bunları duymak pek hoş ve mühim. Demek iyi iş yapmışız. Sağ olun.
2 sonraki yanıtı göster
Dücane yerinde duramadı, sakin olamadı dolayısıyla sükuneti bulamadı ordan oraya savruldu ve mahallesiz kaldı (ya da karşıya kendini kabul ettirdi belki tam bilemiyorum) ve şu hale düştü #84640377 inceleme için eline sağlık
Teşekkür ederim.
Çok yönlü bir "hoca"yken, aforizmacı seküler oldu maalesef. Cidden ne olacağım demeli insan. Mazallah.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.