İnsanın içini acıtan bir roman. Biraz uçurtma avcısında iki çocuk arasında geçen bir diyaloğu hatırlattı. Çocouğun biri diğerine bir masal anlatır. Birbirini çok seven bir karı koca var. Bunlardan bir ne sebeple olduğunu unuttum ağlamaya başlıyor. Ağladıkça gözyaşları altına dönüşüyor. Bir süre sonra gözyaşları tükeniyor. Eşlerden diğeri daha fazla ağlayıp daha çok altına sahip oabilmek için bir yakınlarını öldürüyor. Masal burada sona eriyor. Masalı dinleyen çocuk anlatana neden soğan kesmediklerini soruyor. Bu roman bende bu pasajı hatırlattı. Evet olmayacak bir anlatı belki, fakat içinde birçok şey barındırıyor. Bir yanda saflık, naiflik, cahillik var diğer tarafta hoyratlık, namussuzluk, ikiyüzlülük, çürümüşlük var. İnceden bir toplum eleştirisi söz konusu ki içinde yaşadığımız toplumla aynen örtüşüyor. Seyrederken yaşadığımız, başımıza gelen her şeyden aslında biz sorumluyuz. Buna biz izin veriyoruz çünkü, hep kul olmuşuz tebaadan öteye geçememişiz. Diğer taraftan ise başkasının acısıyla mutlu olmak, çürümüşlük, sadece seyretmek, seyrederken bundan haz duymak var. Bilmiyorum sanki yaşadığımız toplum anlatılmış, böyle bağlar kurdum...

Beni Kör KuyulardaHasan Ali Toptaş · Everest Yayınları · 202010,3bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Serkan Yıldırım