Şiir bütünüyle kendine has organik bir
toplumdur ve bütünlük ve uyumun bir paradigmasıdır. Bu yüzden de en azından Freud gibi putkırıcı düşünürler için aynı zamanda bir fetişin imgesidir. Basite indirgenmiş bir gerçekliğe karşı verilmiş basite indirgenmiş bir tepkidir.
Şiirin, sözcüklerin ancak bulundukları haliyle ortaya çıkabilecekleri yer olması gerekir. T.S. Eliot'un Four Quartets'de
(Dört Kuartet) dediği gibi:
... Ve doğru olan her ifade
Ve cümle (her sözcüğün evinde olduğu,
Ötekileri desteklemek için yerini aldığı,
Sözcük ne çekingendir ne de afili,
Eski olanın ve yeni olanın zahmetsiz bir ilişkisi,
Sıradan sözcük bayağılığa düşmeden kesin,
Resmi sözcük kesin ama bilgiç değil,
Bütün refakatçiler birlikte dans ediyorlar)
Her ifade ve her cümle bir son ve bir başlangıç,
Her şiir bir mezar yazıtı. ...
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.