"Öyle düşündüm ki seni yitirdin, gerçekliğini"*
Sonra sabahın ağzı çimenlerin koynunda
Çıplak ayakların yürüdüğü uykular
At kestanelerinden bir şehir acısı
Üç zaman birden ışıdı boynunun lambasında
Ben bir simli cümleyim Hayal Hanım
Kirpiğinden topuğuna harf harf işlenmiş
Senden uzak bir gerçeğim kalmadı
Uyandım dünyanın bütün uykularını.
Ölüm sensin bundan sonra sabahın sahibi..*