Gönderi

Demek hayat böyle iki adım ilerisi bile görülmeyen sisli ve yalpalı bir denizdi .Tasadüflerin oyuncağı olacak olduktan sonra ne diye bir irademiz vardı ? Kullanamadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldayan düşünceler neye yarardı ? Yaşayışımıza ve etrafımıza şekil vermek arzusuyla dünyaya gelmekten ise hayatın ve muhitin verdiği şekli kolayca alacak kadar boş ve yumuşak olmak daha rahat , daha makul değil miydi ?
Sayfa 41 - YKY
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.