Âyet 44: "Var oluşunuz, hayatınızın devamı; ancak rahmet sırrımızın bir vadeye kadar bağışladığı ceryandandır"
Bu âyet, özellikle nefslere hitab eder: Ey nefs! Sen hayatı ne sanıyorsun? Hayat tablosunda, ta "fülki'l-meşhûn" seyrinden itibaren verdiğim fırsat, gerçeği bulman içindir. Rahmetim, sana ömür denen bu mesafeyi sırf doğruyu bularak inanman içindir. Yoksa ilk isyanında seni yok ederdim.
Sayfa 67 - Damla YayıneviKitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.