Kendi dünyasında, anneler, babalar ve çocuklar arasında böyle sevgi gösterilerine yer yoktu. Bu , ancak yukarıdaki dünyada ulaşılabilen bir yücelmişlik göstergesiydi. Bu kendisinin o dünyada şimdiye kadar, kısa bir anda görebildiği şeylerin en güzeli idi. Bunu takdir ederken, son derece duygulanmıştı; kalbi duygudaşlıkla eriyip yumuşuyordu sanki. Bütün hayatında sevgiye susamıştı. Vücudu sevginin hasretini çekmişti. Bu , varlığın organik bir isteği idi. Ama o yine de bunsuz yapabilmiş ve kendini bu yolda pekiştirmişti. Sevgiye ihtiyacı bulunduğundan haberi olmamıştı. Şimdi de haberi yoktu. O, sevgiyi sadece faaliyet halinde görmüş, bundan heyecanlanmış ve bunun güzel, yüksek, harikulâde bir şey olduğunu düşünmüştü.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.