Yunus sadece lisandan kaynaklanan ve kökleri daha derinlere gitmeyen şiirleri ise ”dışı hoş-içi boş” şiirler olarak görür. Yani şekil ve tavır bakımından çekici görünen fakat ruhtan ve mânâdan uzak şiirlerdir bunlar. Hatta Yunus böylelerini ”gece gündüz lüzumsuz öten baykuşa”, "ötecek duvarı bile olmayan baykuşa" benzetir:
”Anun kim tışı hoş-durur bilün kim içi boş-durur
Dün gün öten baykuş-durur sanma bütün dîvârı var”.
Sayfa 82 - İnsan, 11. BaskıKitabı okudu
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.