Genellikle yanlış yöne saptığımızı söylemeye gerek yok; özellikle de altmış beş yaşımızdayken kalp krizinden düşüp öldüğümüzde... üstelik gerçekliğin akışını kontrol etmeye yönelik yıllara dayanan tecrübemize rağmen sonsuz şimdiki zamanda psikotik hastalar kadar ölü oluyoruz.