Müharibə və məhv olmuş gənclik, məhv olmuş həyatlar!
“Fakat o zaman gazi aylığı alma hakkın olmalı, çalışma yetisine sahip değilsin ya da kısmen sahipsin, bu durumda devlet yardımı alman gerekir, buna hakkın var senin.”
“Öyle mi diyorsun? Aslında ben de öyle düşünüyorum. Evini, bağlarını ve bir parmağını ve altı yılını kaybeden bir vatandaşına yardım elini uzatmak, devletin başlıca görevi olması gerekir. Fakat, sevgili dostum, Avusturya’da bütün yollar dolambaçlı, gaziler dairesine gidip, şuralarda hizmet verdim deyip kırık parmağımı gösterirsem yeterli olur sanmıştım, ama öyle olmadı, benden, önce bu sakatlığın savaşta ya da savaş sonunda olduğunu gösteren bir belge getirmemi istediler. Bu, savaşın 1918’de bittiği ve sakatlanmanın 1921’de, yani kimsenin kayıt tutmadığı bir ortamda gerçekleştiği göz önünde tutulursa, çok zor bir işti. Sonunda yine de olacaktı, fakat saygıdeğer beyler büyük bir keşifte bulundu; evet, Franz, buna çok şaşıracaksın, ben Avusturya vatandaşı değilmişim. Vaftiz belgesine göre Merano Nüfus Dairesi’ne bağlıymışım ve Avusturya vatandaşı olabilmek için zamanında karar verip başvurmam gerekirmiş. Böylece her şey bitti benim için!”
Sayfa 163Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.