Tanrı'nın bu zavallı kulları her zaman olduğu gibi desteksiz,yol göstericisiz, barınaksız kalmışlar, hayat onları nereye sürüklerse oraya gitmişler,belki de her biri bir yana savrulup zamanla insanlığın o kasvetli yürüyüşünde onca bahtsızın peş peşe kaybolup gittiği o uğursuz karanlığın,o soğuk sisin içine dalmışlardı.Yaşadıkları yerden ayrılmışlardı.Köylerinin çan kulesi,tarlalarının sınır taşı onları unutmuştu...
Sayfa 101 - İş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.