En azla yetinerek yaşamayı sürdürüyorlardı, sıkıntı içinde değillerdi artık ama alışkanlık yerleşmişti, hem de yaşam karşısında boyun eğmiş bir kuşkuları vardı, dirimsel bir biçimde seviyorlardı yaşamı, ama düzenli olarak, hiç geliyorum demeden yıkım doğurdunu da deneyimleriyle biliyorlardı.
Sayfa 127
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.