On iki yaşındayken bir pazar akşamı boş bir tramvayın arka sahanlığında yapayalnız hayaller kurarken, "On yıl sonra ne olacak acaba" diye düşündüğümü hatırlıyorum, on yıl sonra baba olacağım aklıma bile gelmemişti o sırada, gelmesi de mümkün değildi. Aradan yıllar geçti. Gelecegini merak ederek izledim kendi hayatımı. Mutluluk ve başarı bekledim hep. İkisini de bulduğum zamanlar oldu, ikisini de kaybettiğim zamanlar.
Sayfa 26 - Ahmet AltanKitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.