··
1 artı 1'leme
·3.795 görüntüleme
Kalemine sağlık güzel inceleme olmuş Semih. Şu ana kadar okuduğum romanları ve haklarında okuduğum materyaller sonucunda Gogol, Dostoyevski ve Tolstoy'un, dönemin Rusya'sinda edebiyatı dini, ülküsel bir misyon olarak kullanan üç "peygamber" olarak niteleyebilirim. Bunda temel etken, edebiyatı ne amaçla kullandıkları, eserlerindeki hedefleri, siyasi ve dini fikirleri gibi etkenlere bakılabilir. Sonuç olarak bu açıdan, Gogol'ü İsa, Dostoyevski'yi Musa, Tolstoy'u Muhammed olarak adlandirabilirim edebi - peygamberlik çerçevesinde. :)
:)) ilk defa böyle bir benzetme duydum. Eğer mucidi sensen çok beğendiğimi bilmelisin. Gerçekten de çok özgün ve doğru bir tespit :) Ayrıca Gogol ile ilgili seninle konuştuğumuz bir önceki konuşmayı Ölü Canlar’ı bitirdikten sonra daha iyi idrak ettim. O yorumuna tam olarak katılıyorum artık... Teşekkür ederim.
1 sonraki yanıtı göster
Sonuç olarak Dosteyevski>Gogol diyor muyuz? :)
Şaka bir yana hepsini okumak büyük keyif. Ve bunların başında da Puşkin geliyor. Daha okumamış olsam da Gogol okumaları yaparken bolca araştırdım. Çünkü Gogol için Puşkin bir tanrı gibidir. Zaten Ölü Canlar'ı yazmasını da Puşkin öneriyor ama yazma aşamasında Puşkin ölüyor. Mektubunda da "Onun ölümüyle yaşama sevincimi tamamen yitirdim, onun fikrini almadan hiçbir şey yapamıyordum, onu yanımda hayal etmeden tek bir satır bile yazamıyordum, o ne der? Neye dikkat eder? Neye güler? Neyi beğenir? Beni yazmaya teşvik eden şeyler bunlardı. Kaç kez kalemi elime almayı denedim ama kalem elimden düştü. Anlatılmaz bir keder bu" diyor. Buhranlı halleri hep vardı belki ama bu ölüm son nokta olmuş olabilir onun için.
19 yaşında annesine yazdığı şu mektup ise ( #48630751) benim için her şeyin özeti gibi.
Eline sağlık sen de bolca Gogollendin :)
Nabokov Gogolleşmek diyor ama ben Gogollenmek diyorum patenti bana ait :)
Diyoruz evet :) Puşkin ben de okumadım. Bakalım onunla ilgili neler düşüneceğiz okuduğumuzda. Belki başka versuslar buluruz :)
Gogollendikten sonra Puşkinleniriz de. Rus edebiyatçıları böyle güçlü olduğu sürece daha kim bilir neler göreceğiz. Teşekkürler Selman.
Kalemine sağlık, detaylı, güzel bir inceleme olmuş. Okuyalı uzun zaman oldu gerçi, genelde olduğu üzere yazarın anlatmak istediğinden bambaşka şeyler anlamaya ya da daha doğrusu algılamaya meyilli olduğumdan biraz alegorik düşünüyor ve buna göre çıkarım yapıyorum. Hatta zamanında bu yazından esinlenip farklı bir tarzda yeniden ama daha fantastik şekillendirmeyi hayâl etmiştim. Zımnen ölmüş gerçek ölüler yerine, Faustvari bir yaklaşım ile bedenen sağ ruhen ölmüş insanlığın ipini pazara çıkartarak, ruhunu menfaat karşılığı bizzat kendilerinin satması yerine bir üçüncü şahıs olarak devreye giren Çiçikov'un tüccarlığında yaşayan ölülere veryansın edecektim 😀 Allah'tan fikirden ötesine gitmeyip kendimi durdurabilmişim. Tekrar kalemine sağlık, keyifli okumalar :)
Bir hayli derinleşmişsin :) Bir ara ben de buna benzer şeyler düşündüm ama itiraf etmeliyim. “Ölü Canlar” ismi zaten fazlasıyla karmaşık. İnsanı düşünmeye itiyor... Teşekkür ederim, sana da keyifli okumalar :)
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.