Kitaba ismini veren olayın sünnet hatırası olması kadar ironik bir hikâyeydi... Açıkçası Barış Bıçakçı’yla yıldızım ne zaman barışacak diye bekleye bekleye 4.kitaba geldim ve işte tamam dedim. Çünkü akıcılığıyla, kurgusuyla, kendi kitabında kendi kitabının konusuyla ilgili mizah yapmasıyla okuduğum diğer kitaplarından bir tık ileri aldım. Biraz Zeki Demirkubuz’un C Blok’undaki varoluş sancısını gördüm desem yalan olmaz. Betonlaşan dünyaya sıkışmış ruhların bir parça edebiyatla kendine gelmeye çalışmasını okuduk. İnanılmaz düz insanlar aslında, gençlik zamanlarında siyasi faaliyetlerde bulunmalarına rağmen o isyankarlıktan eser yok. Dümdüz yaşıyorlar hayatı. Hatta tutunma gayesi bile gütmedikleri zamanlarda aşk konusunu gündeme getiriyorlar. Ne yazık ki yeniden aşık olmak sanıldığı kadar kolay değil... Cemil Bey siz sakın kitabınızın baş karakterini değiştirmeyin. İnsanları ‘’yapmak istemesek de yapmaya zorunluluğumuz var’’ diye psikolojik bir baskıyla zorla olmadıkları biri hâline getirmeye çalışanlara izin vermemek gerek. Tanıl Bora da editörmüş araya bir yere ‘’bakın, anakronizm’’ diye birkaç cümle sıkıştırmış mı diye baktım da yapmamış üstat :)

Sinek Isırıklarının MüellifiBarış Bıçakçı · İletişim Yayınevi · 20213,545 okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sezgi