Dilin akıcı ve sade olması tam da kurguya yakışır olmamış mı sizce? Hikâye bir köylünün anlatmıyla başlıyor ve ister istemez o seviyede ilerlemesi gerekiyor. Veya belki de sizin dediğiniz daha şık olurdu :).
İncelemede de vermek istediğim mesaj buydu işte: sürekli ezildik, mahkûmuz edebiyatı yapmak bir yere götürmüyor. Ezen varsa eğer bu bizim talebimize karşılık başımıza gelen arzdır ancak. Kendimizin farkında varmak aklımıza gelmiyor ki. Hep bir lider, baba, reyis, şef...