Bedeni acılara yenik düşen
Ama yüreği hiç yenilmeyen adam BABAM.
Sen o sonsuz mekanda Tanrı'ylasın şimdi
Bilmem o hiç bitmeyen sancıların dindi mi?
Saçlarımı okşayan o sıcacık ellerin
Yemeğimi yediğim uyuduğum dizlerin
Sevgi dolu övgü dolu onca tatlı dillerin
Kayan bir yıldız gibi kaybolup da gitti mi?
Babam yaktığın ateş yüreğimi dağladı
Değil sana gözlerim kemiklerim ağladı
Hiçkimseler bilmedi damarlarım sızladı
Kayboldun karanlıkta ela gözün söndü mü?
Bilemiyorum bundan sonra yaşanır mı ki artık?
Hadi çıkıp gel de sarıl bana birazcık
O çok güvendiğin kızın pek güçsüz çıktı yazık
Yattığın o mezardan bu halimi gördün mü?
Hata mı ben ölümü yakıştıramadım sana
Hiç aklıma gelmedi söylemediler bana
Acı bademi kırağ çalmaz deyip dururken hala
Dolu vurdu dalımıza bademleri döktü mü?
Sen gittin bir başıma bulamadım yolumu
Kızdın mı onlara sen tutmadılar elimi
Halim hiç iyi değil görüyorum sonumu
Boğulduğum ummana gelip de bir baktın mı?