Akşamüzerleri yalnız başına otururken,sokaktan her geçenin ayak sesiyle yerinden hoplar,kapının çalınmasını ve soluk yüzüyle babasının içeri girmesini beklerdi.İnanamıyordu...Onun bir daha kapıyı hiç çalmayacağına, tulumbada Muazzez e su çektirip yıkanmayacağına, uzun entarisi ve beyaz saçlarıyla bu evin içinde bir daha dolaşmayacağına inanamıyordu.. Bir gün yine gelmesi lazımdı..Muhakkak lazımdı...
Sayfa 163
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.