İnsan toprakla birleşerek öznel varlığını öldürür, kendisini yadsır; zira her türlü benlik, her türlü beden, sadece boş uzamlarda var olur. Öte yandan, rüyamsı khora içerisinde beden diye bir şey yoktur: "İnsanın yer ile olan ilişkisi beden aracılığıyla kurulur, ama bu ilişki öyle bir noktaya varır ki insan bedenin nerede son bulup yerin nerede başladığını bilemez hale gelir," der Marc Ghitti. Tarkovski maddeyi ele alışı bakımından Platoncu değil, yeni-Platoncu görünür (Plotinos'a daha yakın gibidir). Kahramanın bedeninin çamurla yeniden bütünleştirilmesi aracılığıyla, kahramanın "vizyonu", bir öznenin bir nesneyi algılamasını sağlayan vizyon olmaktan çıkar. Aslında meydana gelen şey, özne ile nesnenin gerçekten Plotinosçu anlamda birleşmesidir.