Başkalarının hatalarını görürüz; ancak, kendimizinkiler söz konusu olduğunda kör oluruz. Her insan bunun doğru olduğunu kabul eder ve üstelik Platon gerekçesini de sunar [Yasalar, 731e]. Platon aşık insanın, aşk nesnesi söz konusu olduğunda kör olduğunu söyler. O halde eğer herkes en çok kendisini seviyorsa, insan kendisi söz konusu olduğunda kördür…
Ruhun herkesin bildiği tutkuları vardır: öfke, gazap, korku, keder, haset ve şiddetli şehvet. Bence bir şeyi sevmek ya da bir şeyden nefret etmek söz konusu olduğu zaman ki aşırı şiddet de bir tutkudur; bence “ölçülü olmak en iyisidir” sözü doğrudur; zira hiçbir ölçüsüz eylem iyi değildir. O halde eğer bir insan tutkulara sahip olduğunu bilmezse, nasıl olup da onlardan kurtulabilir? Ancak söylediğimiz gibi, kendimizi aşırı sevdiğimizden dolayı onları bilmemiz mümkün değildir. Her ne kadar bu deyiş kendini yargılamana olanak vermeyecek olsa da, sevgi ya da nefret beslemediğin başka insanlar hakkında yargıda bulunmana izin verecektir.”
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.