Yaşlı Kadının Umutsuzluğu
Çarpık çurpuk olmuş, ufacık bir yaşlı kadın herkesin eğlendirmeye,gönlünü hoş edip sevgisini kazanmaya çalıştığı bu güzel çocuğu görünce, içinin sevinçle dolduğunu duydu; kendisi, yani ufacık yaşlı kadın gibi çok zayıf, gene kendisi gibi saçsız ve dişsiz olan bu güzel yaratığı.
Ona gülücükler yollamak, cilveler yapmak için yanına yaklaştı.
Ama çocuk çökmüş kadının okşayışları altında, korkudan çırpınıyor, evi çığlıklarla çınlatıyordu.
İhtiyarcık durasız yalnızlığına çekildiği o zaman, bir köşede ağlıyor, kendi kendine söyleniyordu:"Ah bizler, biz zavallı, kocamış dişiler için beğenilme zamanı geçti, arı yaratıklar bile beğenmiyor artık bizi; sevmek istediğimiz küçük çocukları korkutuyoruz!"
Sayfa 2 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.