Günlerden pazartesi. Yine vapurun alt kamarasındayım.
Yine hava karlı. Yine İstanbul çirkin. İstanbul mu? İstanbul
çirkin şehir. Pis şehir. Hele yağmurlu günlerinde. Başka
günler güzel mi, değil; güzel değil. Başka günler de Köprüsü
balgamlıdır.. Yan sokakları çamurludur, molozludur. Geceleri
kusmukludur. Evler güneşe sırtını çevirmiştir. Sokaklar dardır.
Esnafı gaddardır. Zengini lakayttır. İnsanlar her yerde böyle.
Yaldızlı karyolalarda çift yatanlar bile tek.
Yalnızlık dünyayı doldurmuş. Sevmek, bir insanı sevmekle
başlar her şey. Burda her şey bir insanı sevmekle bitiyor.