Artık acı hissetmiyordum.Çevremdeki her şey bana huzur veriyor gibiydi:yüzümü okşayan hafif esinti;boş sokaklarla kapalı kapılar ve pencereler,insanlar tarafından dışlanma,aynı zamanda onları dışlayabilme duygusu;her şeye,yeryüzüne, gökyüzüne hatta ağaçlara bile yabancılaşma.Ait olmadığı büyülü bir dünyada yürüyen bir kadın gibiydim.Bu kadının istediğini yapma,istemediğini yapmama özgürlüğü vardı.Ender rastlanan o kimseye bağlı olmama,her şeyden vazgeçme,çevredeki dünyayla bütün ilişkilerini kesme,tamamen bağımsız olma ve bağımsızlığının hakkını vererek yaşama;bir erkeğe,evliliğe ya da aşka bağlanmadan özgür olma;tüm kural ve yasaların sınırlandırmasından kopma hazzını yaşıyordu bu kadın.Önüne ilk çıkan erkek onu istemezse,ikincisi,üçüncüsü gelecektir.Tek bir adamı bekleme gereksinimli duymayacaktır.O dönmediği zaman üzülmeyecek,bir şey beklemeyecek,umutları suya düştüğünde acı çekmeyecektir.Hiçbir şey umut etmeyecektir artık,hiçbir şey arzulamayacaktır.Hiçbir şeyden korkmayacaktır,çünkü onu incitebilecek her şeyi zaten yaşamıştır.
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.