"bilir misin, bazen rüya görürüm; hep aynı rüya, bir çocuğum varmış - iki yaşlarında küçücük bir kız; yıllardır o rüyayı görürüm ama çocuk hiç büyümez; hiç konuştuğunu, sesini çıkardığını duymadım galiba, hep sessiz ve kıpırdamadan durur yalnızca çok üzüldüğü veya çok sevindiği zaman bana gelir ve güzelim kolları boynuma kenetlenmiş olarak uyanırım. Ama dün gece, belki uyumadan önce Phoebe'ye yapacağım şu topu düşündüğüm için sevgili bebeğim geldi ve öpülmek için dudaklarını dudaklarıma kondurdu - tıpkı gerçek çocukların annelerine yaptığı gibi."
Sayfa 198Kitabı okudu
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.