Üç yıl boyunca
Hiç durmadan haberciyi bekledik.
Gözlerimizi dikip
Çamlara, kıyıya, yıldızlara.
Bir olup sabanın demiriyle, omurgasıyla geminin,
İlk tohumu arıyorduk
Eski oyun yeniden başlasın diye.
*
Yaralarla döndük yurdumuza,
Elimiz kolumuz tutmuyordu, ağzımız
Tuz pas içinde.
Kuzeye doğru yol aldık uyandığımızda,
Lekesiz kanatlarıyla bizi sislere salan
Kuğuların yaraladığı yabancılardık.
Uluyan gündoğusu çıldırttı bizi kış gecelerinde,
Yazları, ölmeyen günün acısında yitirdik kendimizi.
*
Birlikte getirdik dönüşte
Bu oyma kabartmalarını saygılı bir sanatın.
Sayfa 7Kitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.