Canım Dosteyevski yine yapmış yapacağını. Bu yılın 4. ve son Dosteyevski kitabını bitirdim ve yine harikaydı.
Dosteyevski'nin bu eseri benim için 3. sıraya girse de tahmin ettiğim sondan farklı bitti. Aslında kitabın tam bir sonu yoktu ama ben madem kitap bitiyor şöyle biter diye düşündüm. Herkes çok ağırdı demiş. Aslında evet biraz ağırdı sakin kafayla okunmadığında anlaşılması çok çok zor. Yine de ben çok beğendim ve başka kitaplarını okuduğum için zorlanmadım.
Kitap 2 bölümden oluşuyordu. 1. Bölüm ağır olan bölümdü 2. Bölüm ise gayet akıcı ve güzel olan bölümdü. Kitap bize minik minik hayat dersleri verirken en etkilendiğim Liza bölümüydü.
Kitap diğer Dosteyevski kitaplarına göre pasif kaldı.
