Modernitede içsel olan, bâtında kalan anlam kaybolmuş,
dışa feda edilmiştir. İnsanın kâinattaki yeri ve ontolojik
mânâsı ihmal edilip görüntü öne çıkarılmış; böylece “body”
mefhumu her şey demek olmuştur. Vücut çalışmaları, makyaj
sanayii, sinema sanayii, gösteri, reklâm vs. her şeyin meta olma süreci ister istemez modern insanın yalnızlığını da
beraberinde getirmiştir. Modern insan yalnızdır, görüntüler
ormanı içerisinde yalnız kalmıştır.