Geceleri sabahlara kadar okumayayım da ne yapayım? Ben, el ayak çekildikten sonra odamın kapısını sürmeli ev kitaplarımla başbaşa kalmak saatini dört gözle beklerim. Çünkü, bu ömrümün bütün hazin sergüzeştini ve yaşadığım anın ağır sıkıntısını unuttuğum tek saattir. O vakit, bu çıplak ve yalçın oda, gerçek dünyadan daha geniş, daha ferahlığı bir alemin munis, sevimli ve her biri sihir ve füsunla yorulmuş mahlûkları ile dolmağa başlar.
Sayfa 21
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.