Gönderi

yalnızlık insan kılığında bir karabasandı burada. bir ses aradı içindeki külü üfürüp ısıtacak. alnını örtecek bir tutam saç. üşümüş yerlerinde bir ılık nefes. yaralarını onaracak bir çift söz sevgiyle boyalı. onca acıdan sonra anladı ki, ölümde yıkım da umut da umutsuzluk da aşk varsa güzeldi, kolaydı, katlanılırdı.
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.