Bazen kendimi o kadar önemsiyorum ki sanki tek bir dünyayım. Bir de başka bir dünya var ve bir türlü iletişim kuramıyoruz zannediyorum. Sonra da "ya bir dakika, ben evrenin bir parçası değil miyim?" diyorum kendimi zorlamak için." Yani ben kum gibi bir şeyim, dünyada beni kimse tanımıyor ve bana bir şey olsa dünyanın akışı değişmeyecek"diyorum. Bu düşünce beni o kadar rahatlatıyor ki!
Sayfa 134Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.